چرا از گوگل فوتوز دل کندم و به pCloud رفتم؟

سال‌ها فکر می‌کردم گوگل فوتوز بهترین و راحت‌ترین گزینه برای ذخیره و مدیریت عکس‌هاست. رایگان (تقریباً)، همیشه در دسترس و کاملاً هماهنگ با اکانت گوگل. همه‌چیزم آنجا بود؛ از سلفی‌ها تا عکس‌های سفر و حتی اسکرین‌شات‌ها.

اما وقتی به pCloud مهاجرت کردم، تازه فهمیدم چه چیزهایی را از دست داده بودم و اصلاً خبر نداشتم!

امنیت یا راحتی؛ کدام مهم‌تر است؟

گوگل فوتوز عکس‌ها را روی سرورهای خودش ذخیره می‌کند، اما رمزگذاری سرتاسری (End-to-End Encryption) ندارد. یعنی گوگل می‌تواند عکس‌های شما را تحلیل کند، چهره‌ها را گروه‌بندی کند، مکان عکس‌ها را ثبت کند و حتی با کمک هوش مصنوعی، هر چیزی را دسته‌بندی کند.

نتیجه؟ امکانات هوشمند مثل جست‌وجوی تصویری و تشخیص اشیاء فراهم می‌شود، ولی حریم خصوصی شما کاملاً محفوظ نیست. این موضوع برای خیلی‌ها عادی است، اما برای بعضی‌ها کمی ترسناک به نظر می‌رسد.

pCloud چه فرقی دارد؟

pCloud فقط یک آلبوم آنلاین نیست؛ یک فضای ذخیره‌سازی ابری همه‌کاره است که مالکیت کامل فایل‌ها را به شما می‌دهد. با قابلیت pCloud Crypto، می‌توانید رمزگذاری سمت کاربر را فعال کنید تا حتی خود pCloud هم نتواند محتوای پوشه‌های رمزگذاری‌شده را ببیند.

این یعنی عکس‌ها و اسناد حساس شما نه برای آموزش الگوریتم‌ها استفاده می‌شود و نه برای تبلیغات هدفمند. البته این ویژگی رایگان نیست، ولی اگر اطلاعات مهمی دارید، ارزشش را دارد.

جمع‌بندی

اگر برایتان مهم است که عکس‌ها و خاطراتتان فقط متعلق به خودتان باشد، بد نیست یک بار از محدوده راحتی گوگل فوتوز خارج شوید و گزینه‌هایی مثل pCloud را امتحان کنید. شاید مثل من، تازه متوجه شوید چه چیزهایی را کم داشتید.

نظر شما چیست؟ آیا حاضر هستید امکانات هوشمند را فدای امنیت و حریم خصوصی کنید؟