بازی مرگباری که در مرکز داستان سریال بازی مرکب (Squid Game) قرار دارد، آن‌قدر تلخ و غیرانسانی است که باور این‌که ممکن است بر اساس داستانی واقعی ساخته شده باشد، سخت به نظر می‌رسد. اما پس از انتشار فصل سوم در ژوئن ۲۰۲۵ و ثبت رکورد ۶۰ میلیون بازدید در سه روز اول، دوباره شایعاتی درباره ارتباط این سریال با واقعه‌ای مربوط به سال ۱۹۸۶ و مکانی به نام Brothers’ Home مطرح شده‌اند.
آیا بازی مرکب از داستان واقعی الهام گرفته است؟
این شایعه ابتدا توسط کاربری در تیک‌تاک (TikTok) با نام «blink_loveee10» مطرح شد که ویدیویی حاوی عکس‌هایی منتشر کرد و نوشت:
«بازی مرکب بر اساس داستانی واقعی در سال ۱۹۸۶ ساخته شده است. این اتفاق در یک پناهگاه زیرزمینی در منطقه‌ای بدون مالکیت (No Man’s Land) رخ داد؛ جایی که افراد به گروگان گرفته شده و مجبور بودند برای زنده ماندن، چندین بازی را پشت سر بگذارند. میزبانانی با ذهنیت‌های غیرانسانی هدایت ماجرا را به‌عهده داشتند، اما هرگز پیدا نشدند.»
این ویدیو بیش از ۳.۶ میلیون بار دیده شده، اما بخش نظرات آن بسته است.
اما پرسش مهم این است: اگر چنین پرونده‌ای وجود خارجی نداشته، پس این عکس‌ها از کجا آمده‌اند؟ پاسخ به این سؤال ما را به یک مکان واقعی و بسیار نگران‌کننده در تاریخ کره جنوبی می‌برد: اردوگاه Brothers' Home.
اردوگاه Brothers' Home؛ حقیقتی تلخ از تاریخ کره جنوبی
«Brothers' Home» یک کمپ بازداشت در شهر بوسان (Busan) کره جنوبی بود که بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۷ فعال بود. این مرکز قرار بود پناهگاهی برای بی‌خانمان‌ها باشد، اما در عمل به مکانی مخوف برای شکنجه، بردگی و حتی قتل تبدیل شد.
رسانه‌ها این مکان را با لقب «آشویتس کره» (Korea’s Auschwitz) معرفی کردند. این اردوگاه بخشی از سیاست رژیم سرکوبگر وقت بود که تحت عنوان آیین‌نامه شماره ۴۱۰ (Ordinance No. 410)، با هدف «پاکسازی خیابان‌ها» در آستانه المپیک ۱۹۸۸ سئول اجرا شد.
بر اساس این سیاست، دولت تلاش می‌کرد تا چهره‌ای مدرن و منظم از کره جنوبی به جهانیان نشان دهد و افراد بی‌خانمان را از خیابان‌ها جمع‌آوری کند. اما در عمل، Brothers’ Home به صحنه‌ای از نقض گسترده حقوق بشر تبدیل شد.
داده‌ها و حقایق ثبت‌شده درباره Brothers’ Home
| مشخصه |
توضیح |
| مکان |
بوسان، کره جنوبی (Busan, South Korea) |
| دوره فعالیت |
۱۹۷۶ تا ۱۹۸۷ |
| هدف اعلام‌شده |
مرکز نگهداری بی‌خانمان‌ها |
| وضعیت واقعی |
اردوگاه اجباری با خشونت، شکنجه و بهره‌کشی |
| درصد واقعی بی‌خانمان‌ها |
تنها حدود ۱۰٪ از ساکنان، بی‌خانمان واقعی بودند |
| آزار سیستماتیک |
کار اجباری، گرسنگی، تجاوز، قتل، فروش کودکان به خارج از کشور |
| رهبر اردوگاه |
پارک این‌کئون (Park In-keun) - بازداشت شد، اما فقط ۲.۵ سال زندان رفت و در سال ۲۰۱۶ درگذشت |
روایت‌هایی از قربانیان
-
پارک مین‌سونگ (Park Min-seong)، عضو شورای شهر بوسان، در سال ۲۰۲۱ در مصاحبه‌ای با «الجزیره (Al Jazeera)» تأیید کرد که بسیاری از بازداشت‌شدگان، افراد عادی جامعه بودند؛ از جمله کودکان، افرادی که مشغول نوشیدن بودند یا فقط در خیابان راه می‌رفتند.
-
یون سنگ‌مو (Yeon Seng-mo) که در ۱۵ سالگی به مدت چهار سال در کمپ زندانی بود، گفته: «اگر سهمیه روزانه‌مان را کامل نمی‌کردیم، با چوب بیسبال کتک می‌خوردیم.»
-
هان جونگ‌سون (Hahn Jong-seon) که در ۹ سالگی به همراه خواهرش به کمپ منتقل شد، درباره صحنه‌ای دلخراش صحبت می‌کند: «یکی از پسرها بعد از بیهوشی به هوش آمد، زانوی میزبان را گرفت و التماس کرد، اما میزبان با عصبانیت با چوب ضربه نهایی را به سر او زد. خون از سرش جاری شد و چشمانش به عقب چرخید.»
-
پارک سون‌هی (Park Soon-hee) که در ۱۷ سالگی از اردوگاه فرار کرد، تنها چند ماه بعد متوجه شد که در اردوگاه توسط یکی از زندانیان ارشد باردار شده است. فرزندش را مجبور شد به فرزندخواندگی بدهد. او می‌گوید: «ما کودکانی با آینده‌ای روشن بودیم، اما آن‌ها آینده ما را نابود کردند.»
گزارش خبرگزاری Associated Press نیز نشان می‌دهد که کودکان با اسناد جعلی برای فرزندخواندگی به خارج از کشور فرستاده می‌شدند؛ در حالی‌که والدین آن‌ها زنده بودند.
با وجود بازداشت کوتاه مدت رهبر کمپ، هیچ‌کس تاکنون بابت جنایت‌های حقوق بشری این مرکز مجازات نشده است.
آیا بازی مرکب بر اساس Brothers’ Home ساخته شده؟
خیر، خالق سریال، هوانگ دونگ-هیوک (Hwang Dong-hyuk)، در مصاحبه‌ای تأکید کرده که بازی مرکب مستقیماً بر اساس این پرونده ساخته نشده؛ اما شباهت‌های زیادی در روایت‌های سریال و واقعیات Brothers’ Home دیده می‌شود. از جمله بهره‌کشی از انسان‌های آسیب‌پذیر، فضای ترس، خشونت سیستماتیک و ساختار فرماندهی شکنجه.
الهام واقعی بازی مرکب از اعتراضات Ssangyong در سال ۲۰۰۹
دونگ-هیوک همچنین تأیید کرده که شخصیت گی‌هون (Gi-hun) در سریال از رویداد اعتصاب کارگران شرکت خودروسازی سانگ‌یونگ (Ssangyong Motor Company) الهام گرفته شده است.
در مه ۲۰۰۹، این شرکت کره‌ای اخراج ۱۰۰۰ کارگر را اعلام کرد که باعث یک اعتصاب ۷۷ روزه در کارخانه شهر پیونگ‌تک (Pyeongtaek) شد. کارگران با تیروکمان و کوکتل مولوتوف به مقابله پرداختند، درحالی‌که پلیس با باتوم برقی، گلوله پلاستیکی و گاز اشک‌آور به سرکوب آن‌ها اقدام کرد.
به گفته لی چانگ‌کون (Lee Chang-kun)، رهبر اتحادیه، پس از این اعتصاب بیش از ۳۰ نفر به دلیل فشار روانی یا خودکشی جان خود را از دست دادند.
دونگ-هیوک می‌گوید: «می‌خواستم نشان دهم که هر فردی از طبقه متوسط ممکن است در دنیای امروز ناگهان به ته خط اقتصادی سقوط کند.»
نتیجه‌گیری
اگرچه سریال بازی مرکب (Squid Game) مستقیماً بر اساس پرونده Brothers' Home ساخته نشده است، اما این داستان واقعی بازتابی دردناک از ظلم و بهره‌کشی انسانی در تاریخ معاصر کره جنوبی است. ترکیب واقعیت‌های تلخ و تخیل در این سریال، باعث شده تأثیر احساسی و روانی آن فراتر از یک بازی تلویزیونی ساده باشد.
نظرات کاربران