ربات‌های انسان‌نما واقعاً آینده دارند یا یک خیال فانتزی‌اند؟

آیا واقعاً سرمایه‌گذاری میلیاردی روی ربات‌های انسان‌نما آینده‌ای دارد؟ رادنی بروکس ، هم‌بنیان‌گذار iRobot و استاد باسابقه MIT، معتقد است نه. او می‌گوید هیاهوی فعلی بیشتر شبیه یک حباب است تا یک انقلاب صنعتی.

چرا تقلید از انسان جواب نمی‌دهد؟

بروکس به‌ویژه از ایده‌ی آموزش ربات‌ها با تماشای ویدئوهای انسانی انتقاد دارد و آن را تفکر فانتزی می‌نامد. دلیلش ساده است: دست انسان فوق‌العاده پیچیده است؛ با حدود ۱۷هزار گیرنده‌ی لمسی که هیچ رباتی حتی نزدیک به آن نیست. در حالی‌که موفقیت‌های یادگیری ماشین در صدا و تصویر روی دهه‌ها داده دقیق بنا شده، برای لمس چنین داده‌ای در دسترس نیست.

خطر پنهان در قد و قواره‌ی بزرگ

چالش فقط لمس نیست. ربات‌های قدبلند و دوپا برای ایستادن انرژی عظیمی مصرف می‌کنند و هنگام افتادن می‌توانند فوق‌العاده خطرناک باشند. طبق قوانین فیزیک، اگر اندازه دو برابر شود، انرژی ضربه تا هشت برابر افزایش می‌یابد. این یعنی هر سقوط می‌تواند خسارت جدی به محیط یا حتی انسان وارد کند.

آینده چه شکلی است؟

بروکس آینده‌ی موفق را در ربات‌هایی می‌بیند که چرخ دارند، چند بازو و حسگرهای تخصصی به‌کار می‌برند و دیگر اصراری بر شکل ظاهری انسان ندارند. او پیش‌بینی می‌کند طی ۱۵ سال آینده، نمونه‌های موفق از مدل‌های فعلی فاصله می‌گیرند و مسیر تازه‌ای را انتخاب می‌کنند.

به گفته‌ی او، سرمایه‌های فعلی بیشتر صرف آزمایش‌های گران‌قیمت آموزشی می‌شود که هرگز به تولید انبوه نمی‌رسند.

 به‌نظر شما آینده‌ی ربات‌ها شبیه انسان باقی می‌ماند یا به مدل‌های چرخ‌دار و کارآمدتر مهاجرت می‌کند؟ دیدگاه خودتان را با ما به اشتراک بگذارید.